Nebukadnezar II, (MÖ 605–562)

Yeni Babil İmparatorluğu’nun en güçlü ve en tanınmış hükümdarıdır. İsmi, “Nebukadnezar” (İbranice) ya da “Buhtunnasır” (Arapça ve Farsça kaynaklarda) şeklinde geçer. Babası Nabopolassar’ın kurduğu imparatorluğu zirveye taşıyan Nebukadnezar, hem askeri başarılarıyla hem de inşa ettiği görkemli yapılarla Mezopotamya tarihine damgasını vurmuştur

En bilinen askeri başarısı, MÖ 586 yılında Kudüs’ü kuşatıp Süleyman Tapınağı’nı yıkması ve çok sayıda Yahudiyi Babil’e sürgün etmesidir. Bu olay, Yahudi tarihinde “Babil Sürgünü” olarak anılır ve kutsal metinlerde büyük bir dönüm noktası olarak yer alır. Tevrat’ta güçlü, ama yıkıcı bir kral olarak anılırken, Kur’an’da adı açıkça geçmez; ancak bazı tefsirlere göre İsrailoğullarını cezalandırmakla görevlendirilen güç, onun ordusudur

Nebukadnezar sadece bir savaşçı değil, aynı zamanda büyük bir inşaat hamisi olarak da tanınır. Babil kentini dönemin en ihtişamlı şehirlerinden biri haline getirmiştir. Efsaneye göre, karısı için yaptırdığı söylenen Babil’in Asma Bahçeleri, Antik Dünyanın Yedi Harikası arasında sayılmıştır. Şehir surları, tapınaklar ve devasa zigguratlar onun döneminde inşa edilmiştir

Gücün, ihtişamın ve zamanla yıkıma dönüşen kudretin sembolü olarak tarihe geçen Nebukadnezar, Mezopotamya uygarlığının hem görkemini hem de geçiciliğini temsil eden bir figürdür